Anjali Grier, Britanya Psikanaliz Cemiyeti ve Bilimsel Komitesi üyesidir. Aynı zamanda Çocuk Psikoterapistleri Derneği üyesi ve ACP akredite eğitim analistidir. Ulusal Sağlık Hizmetlerinde uzun yıllara dayanan çalışma deneyimine sahiptir. Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Merkezleri, toplum sağlığı merkezleri ve hastanelerin perinatal, pediatrik onkoloji ve yeme bozukluğu bölümlerinde çalışmıştır. Tavistock Merkezinde misafir öğretim üyeliği yapmış ve yurt dışında eğitmen olarak çalışmıştır. Şu anda Londra’da özel muayenehanesinde tam zamanlı olarak yetişkinler, ergenler, ebeveynler ve küçük çocuklarla psikanaliz çalışmalarına devam etmekte ve Birleşik Krallık ve yurtdışındaki meslektaşlarına süpervizyon vermektedir. Ekim 2023’te Britanya Psikanaliz Cemiyetinin düzenlediği bilimsel bir toplantıda “Bebeklik ve Küçük Çocukluk Döneminde Üstbenlik” başlıklı bir bildiri sunmuştur. International Journal of Infant Observation dergisinde (2002) bir makalesi yayımlanmış ve 2013 yılında Margaret Rustin ve Simonetta Adamo tarafından derlenen Young Child Observation (Küçük Çocuk Gözlemi) başlıklı kitap için bir bölüm kaleme almıştır.
Seçici Mutizmi Olan Bir Vaka Örneği Özelinde Kreş Çağı Göçmen Çocuklarıyla Yürütülen Grup Terapisinde Ses ve Sessizlik
Birkaç yıl önce bir anaokulunda yönettiğim bir grupta yaşantılanan ses ve sessizlik deneyimine odaklanacağım. Bu grup, azınlık bir göçmen topluluğundan gelen çocukların, çoğunluğu beyaz ve orta sınıf geçmişe sahip çocuklardan oluşan kreşe uyumlanmasını kolaylaştırmak için kurulmuştu. Yönlendirilen tüm çocuklar dört ila altı yaş arasındaydı. Dört yıllık süre boyunca sevk edilmiş çocukların üçte birinde seçici mutizm vardı. Diğerleriyse aşırı derecede yalıtılmış ve sosyal olarak içe kapanıktı veya iletişim güçlükleri, saldırganlık ve yıkıcı davranış sorunları vardı. Grup dinamiklerine etkisi bulunan karmaşık dil sorunu özellikle önemliydi. Dilin anlam ve önemi kadar akıcı ortak bir dile sahip olmama durumu, acı verici ve süregelen bir temaydı ve bu durum zaman zaman gürültülü, dengesiz, uyumsuz, donmuş ve düşmanca sessizliklerle kesilebilen bir ses ortamı oluşturuyordu. Sunumumda, seçici mutizmi olan bir çocuğun önce bireysel olarak benimle , daha sonra da grupla olan ilişkisini ve sessizlikten sözlü iletişim kurabilmeye doğru aşamalı ilerleyişini anlatacağım. Ayrıca kuşaklararası ayrılık, kayıp ve travma deneyimi bağlamında dilin anlam ve önemini tartışacağım.
