Klinik psikolog ve psikanalist. Lyonn 2 Lumiére Üniversitesinde psikopatoloji ve klinik psikoloji profesörü, aynı üniversitenin Psikopatoloji ve Klinik Psikoloji Araştırmaları Merkezi müdürüdür. B. Chouvier ile birlikte Avrupa Yaratıcılık ve Klinik Çalışmalar Ağı sorumlusudur. Araştırma konuları arasında yaratıcılık ve klinik çalışmalar arasındaki ilişki, terapide sanatsal yöntemlerin kullanımı, yaratım süreçlerine psikanalitik yaklaşım, edebiyat ile psikanaliz kliniği arasındaki ilişkiler, çocuk psikopatolojisi, özellikle de otizm ve psikoz, eşcinsellik kliniği, AIDS ve beden ile psikopatoloji konuları yer almaktadır. Henri Michaux ou le corps halluciné (1999) Médiations thérapeutiques et psychose infantile (2007) isimli kitapların yazarıdır. Ayrıca pek çok kitabın editörlüğünü üstlenmiş ve pek çok kitapta bölüm yazmıştır. Bunlardan bazıları: “Le psychanalyste à l’écoute de l’œvre: Temporalité et création à partir de l’œvre picturale d’ Henri Michaux”, C. Masson vd., Psychisme et création : La sexualité infantile (2010); “La médiation thérapeutiques du conte dans la psychose infantile et dans l’autisme”, Contes et divans, ed. R. Kaës (2012). Türkçe yayımlanmış bir makalesi de bulunmaktadır “Almadovar Sinemasında Tuhaf Transseksüel Figür” (Cogito, 2012).
Seansta Sesleri Dinlemek ve Arkaik Seslerle Çalışmak
Psikanaliz kliniğinde anlamı dinlemek sadece sözel düzlemle sınırlı değildir, söze eşlik eden prozodi, tonlama, sesin tınısı, yoğunluğu ve ritimdeki varyasyonları da dinleriz. Dinlemek aynı zamanda, hastanın içindeki hem içsel bir görüngü olan hem de öznenin içinde yaşayan bir başkasının sesi olan seslerin keşfedilmesini içerir. Bu sunumda, sesleri dinlemenin seanstan seansa değişen ve düşlemler ötesi arkaik malzemeyi dikkate almayı mümkün kılan farklı yolları önerilecektir. Psikanalitik tedavi konusuna yoğunlaşmadan önce, psikotik ve otistik çocukların tedavisindeki düzenlemelere değinilerek, ses aynası ile dokunsal ayna arasında yakın bağlantılar kuran terapötik çalışmalardan bahsedilecektir. Bu çalışmalar sayesinde, rahim içi yaşamdan itibaren birbiriyle sıkı ilişki içinde olan dokunsal ve sessel zarfların başlangıçtaki inşasını yeniden başlatmak mümkün olur. Sunumda, yukarıda bahsedilen çocuk kliniği ışığında, hastayla analist arasındaki birlikte yaratma dinamikleri, analistin anlamın sessel boyutunu dinleme çalışmasından hareketle ele alınacaktır. Bu yaklaşımda analist farklı sessel biçimlerin ortaya çıkışını aktarımdaki düzenlenişlerin bir dışavurumu olarak kabul eder ve bebeğin ilk nesneleriyle bağlarının tarihçesinin sessel dildeki bir anlatısı olarak görür. Freud 1937 tarihli “Analizde İnşalar” başlıklı makalesinde, psikotik olmayan hastaların tedavisinde “çocuğun henüz konuşmayı bilmediği bir dönemde” gördüğü ya da duyduğu bir şeye varsanı yoluyla yeniden yatırım yapması olasılığından bahseder. Böylece hatırlama yerine, arkaik işitsel deneyimlerin söz öncesine bağlanan ve varsanı yoluyla deneyimlenen duyumlar şeklinde yeniden hayata geçirildiğine dair kanıtlar sunar. Sunumun ana izleği, sessel olarak geri dönen öznelleştirilmemiş erken dönem deneyimlerinin simgeleştirilebilmesini sağlayan farklı analiz tekniği biçimlerinin incelenmesi olacaktır.